Archive

Archive for જુલાઇ, 2010

બાળપણ ની યાદ આવી ગઈ

જુલાઇ 22, 2010 5 comments

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍ નાન-પણ ની જૂની જાંખી ઓ..
ઍ કાલા શબ્દો ના અર્થ વિહીન વાક્યો..
ઍ મધુર મા ના હાલરડાં ની મને યાદ આવી ગઈ..

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍ ચાર પગે દોડવુ.. ના આવડે છતા પણ બોલવુ..
ઍ મોટર ગાદી ની જીદ પકડી જોર જોર થી રડવુ..
ઍ પાપા ઍ પુરી કેરેલી દરેક જીદ ની મને યાદ આવી ગઈ..

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍ સવાર સવાર મા રડી ને શાળા જવુ..
ઍ નાવા નાવા બાના બતાવી રોજ મા ને માનવુ..
ઍ મમતા ના વહાલ ના ફટકાર ની મને યાદ આવી ગઈ..

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍ કજીયા કરી બેન-ભાઈ નુ માથુ પકાવ વૂ..
ઍ દાદા ની હાથી બનાવી તેની પીઠ પર બેસવુ..
ઍ દાદી મા ની વાર્તા ઑ ના ખજાના ની મને યાદ આવી ગઈ…

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍ વરસાદી સાંજ..અને પાણી નો ધોધ બહાવ..
ઍ વીજળી ના ચમકરા..અન વાદળો ના કડકા..
ઍ પુસ્તકો ના પન્નાની બનાવેલી કસ્તી મને યાદ આવી ગઈ..

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ..
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

ઍકલ્તા ના વાયરામા યાદો ની ભરમાર વ્યાપી ગઈ..
રાત પુછે નીત ને કેમ આજ આંખો મા ભિનાશ આવી ગઈ..???
નીત કહે રાત ને આ તો વીતેલી બાળપણ ની યાદ આવી ગઈ..
આંખ ખુલતા જ તો નવી પ્રભાત આવી ગઈ..

ફરી આજ અકે નવી રાત આવી ગઈ…
ઍકલ્તા ના આંધારા મા યાદ ઘણી વાત આવી ગઈ…

From:-

[મારી કલમ ના આંસુ….!!!] Neet

શરીર અને મીણબત્તી

જુલાઇ 21, 2010 4 comments

શરીર અને મીણબત્તી ક્યાય ને ક્યાય અકે બીજાને સમરૂપ છે..

મિત્રો,

આ મારો વિચાર છે…આવુ નથી કેતો કે સાચોજ હસે પણ મન મા આવી ગયુ તો તમારી સામે રજૂ કરુ છુ..

જેમ મીણબતી પોતાને બાડી બીજાને પ્રકાસ આપે છે તેમ દરેક માનવી પોતાની અદ્રસ્ય જીવ મારફત કોઈ ને કોઈ ના જીવન મા પ્રકાસ મય હૉયજ છે..

અમુક માણસો બીજા ના પ્રકાસ ને જોઈ ઈર્ષા, દ્વેસ કરે છે અને તેના પ્રકાસ થી પોતાની અંદર બડતા હોય છે..

તેવી જ રીતે મીણબત્તી પણ પોતાના પ્રકાસ વડે બીજા નૅ અંધકાર મય જીવન મા પ્રકાસ ફેલાવે છે..અને જેમ માણસ બીજાના પ્રકાસ ની જોઈ ની બડે છે તેમ મીણબતીની જ્યોત ની હાથ ના સ્પર્શ થી બડી જવાય છે….

મીણબતી પણ રોય છે તમને ખબર જ હસે કે તે પ્રકાસ આપતા આપતા તેમના જ્વલિત આંસુઓ ટપકતા હાય છે.

જેમ આ માનવી પોતાની સુંદર આંખો માથી અમૂલ્ય આંસુ વરસવતો હોય છે પછી તે આન્શુ ખુસી ના ભી હાય છે અન દુ:ખ ના ભી..

આખરે અકે ખરી વાત

જ્યારે માનવી નુ શરીર મૃત્યુ પામે છે ત્યારે બસ રાખ અને થોડા અવશેષ વધે તેમ

મીણબતી પણ બડી બડી ની નાશ પામે છે ત્યારે બસ તેમાં મિન નો ઢગલો વધે છે અને છેલો તેમા રહેલા દોરા નો અવશેષ….

From:-

[મારી કલમ ના આંસુ….!!!] Neet

કોણ છે તૂ

જુલાઇ 7, 2010 7 comments

કોણ છે તૂ…

જે મારા જીવનની પળેપળ મા…મને જીવી રહ્યો છે….
જે મારા જીવનને સુવાળા સ્પર્સ થી….રોમાંચક બનાવી રહ્યો છે….

જે મારા જીવનને મોહક ફોરમ થી… મેહકાવી રહ્યો છે….
જે મારા જીવનને મૉમ જ્યોત બની… અજવાળી રહ્યો છે….

જે મારા જીવનને અનોખા હેત થી…હસાવી રહ્યો છે…
જે મારા જીવનનો નાવિક બની…નાવ પાર લગાડી રહ્યો છે…

કેમ મારી આંખો ઍ તને જોવાની જીદ પકડી છે…
કેમ તારી યાદો ઍ મને ઘેલી કરી જકડી છે….

વિશ્વાસ છે..તારાઆ આણ દીઠા વહાલ પર….કે તૂ આવીશ……જરૂર આવીશ….

:-ચેતના

શબ્દો ઊછા પાડી ગયા

જુલાઇ 2, 2010 2 comments

કલમ ની શ્યાહી મા કલમ ના આંસુ ભડી ગયા
માંડ્યા જ્યા પગલા કાગાડ પર કાગાડ રડી ગયા

માડતા રહીયા ઍક્મેક ની તરસી- તરસી છતા પણ
અક્ષરૂ ના સમુંદર મા ઇતીહાસ છોડી ગયા

કર્યા રંગ રોગાન દુખ મહેલ ના સુખ રંગ થી
સમાવ્યા જેમા પ્રેમ અક્ષ્રર તે કાગાડ બડી ગયા

લખાણ લેખ લાખો ના લખાણ આંસુ વિરહના
અનેક દુખો ભેગા થઈ ઍક હસ્યા મા માડી ગયા

ના થકી નિહાર કલમ કે ના પ્રેમપત્ર પૂરા થયા
ખત્મ થઈ શ્યાહી ને, શબ્દો ઊછા પાડી ગયા

:-નિહાર

Categories: ગઝલો ટૅગ્સ:,