આવી તે વળી કેવી રીત
કઈ રીતે હૂ સમજાવુ સંગીની ને…
શુ સમજાવા ની ભી કોઈ નવી-નવી રીત હસે..?
કૃષ્ણ તો માત્ર ચાહે છે તેની વ્યંજની ને..
સુ રાધા ની સમજણ મા અલગ અલગ પ્રીત હસે..?
દુર થી નિહાળી વિચાર્યુ પુછુ ધરતી-આભ મિલન રીત ને…
ત્યા પોચતા ખબર શુ હતી ક તેભિ જર્જરિત ક્ષિતિજ હસે..
અચાનક આવાજ સાંભનાયો ” નીત “ સમજુ છુ હૂ નીત ને…
મજબૂર હોઈસ હૂ..કેમ કહુ મારી સૂ તકલીફ હસે..?
જલ ના નિર તો અડે છે કિનારાને..પામવા ચાહુ છુ આ કિનારા ને..
મને શી ખબર વેહેન સાથે મારે ભી ચાલવુ પાડતુ હસે..?
અકે વાર મન ભરી ની માણી લ્યો મમ પ્રીત ને
આવી તે વળી કેવી રીત…? ને કેવી પ્રીત…? જ્યા ઘૂટડે ને ઘૂટડે વિષ હસે..
From:-
[મારી કલમ ના આંસુ….!!!] Neet
Categories: કવિતા, Mari kalam na aansu
guajarati kavita
કવિતા સરસ બની છે…. હું ગુજરાતીનો પ્રોફેસર તો નથી પરંતુ મને આ રચનામાં વ્યાકરણની ઘણી ભૂલો દેખાઈ છે (કદાચ ગુજરાતીમાં ટાઈપીંગ કરતી વખતે)
દા.ત. “ભી” — પણ
“તેભી” — તે પણ
“વેહેન” — વહેણ
“હસે” — હશે
hiren bhai hu kai professional lakhto nathi ke hu kai gujarati Typing ke vyakran no jankar nathi
matra mari bhasa mana samjavu chhu …lakhu chhu bus mito ne khabar padvi joiye ke
su lakyu chhe..baki koi bhul bhal hoy to mane maf karjo…
wah kavi wah